Dzisiejszy wpis będzie kontynuacją i uzupełnieniem poprzedniego artykułu: „ROLĄ EWIDENCJI GRUNTÓW I PROWADZĄCYCH JĄ ORGANÓW NIE JEST ROZSTRZYGANIE SPORÓW WŁASNOŚCIOWYCH”
W poprzednim artykule zostało w skrótowy sposób zdefiniowane pojęcie ewidencji oraz jej rola.
Z mojego doświadczenia wynika, że niestety oczekiwania wielu właścicieli wobec starosty, jako organu prowadzącego obecnie ewidencję gruntów i budynków jest całkowicie błędne.
Niektórzy oczekują, że w postępowaniach ewidencyjnych dojdzie do zakończenia wieloletnich sporów własnościowych, czyli, że starosta rozstrzygnie m.in. takie kwestie jak:
– komu przysługuje prawo własności;
– jaki jest zasięg prawa własności;
oraz
– jakie są jego ograniczenia.
Jeszcze raz z mocą podkreślę, że całkowicie błędnym jest oczekiwanie wnioskodawcy, że w ramach postępowania ewidencyjnego dojdzie do ZAŁATWIENIA SPORU o przysługujące prawa: PRAWO WŁASNOŚCI lub ZASIĘGU PRAWA WŁASNOŚCI.
Przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne wyraźnie odróżniają regulacje prawne powiązane z ewidencją gruntów od problematyki rozgraniczenia nieruchomości.
W pierwszym przypadku chodzi o ujawnienie/ naniesienie do ewidencji bezspornych danych o gruntach, budynkach i lokalach, co ma charakter informacyjny.
Natomiast rozgraniczenie nieruchomości służy ustaleniu przebiegu granic między innymi przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów znakami granicznymi na gruncie i sporządzenie odpowiednich dokumentów.
Postępowanie rozgraniczeniowe cechuje się swoją specyfiką: przeprowadzają je wójtowie/ burmistrzowie/ prezydenci miast z urzędu lub na wniosek strony, w toku postępowania nakłania się strony do zawarcia ugody, a w przypadku jej braku wydaje się decyzję o rozgraniczeniu, zaś strona niezadowolona z przebiegu granicy może w terminie 14 dni od otrzymania decyzji o rozgraniczeniu żądać przekazania sprawy sądowi. Jeżeli nie dojdzie do zawarcia ugody ani wydania decyzji o rozgraniczeniu wójt/ burmistrz/ prezydent miasta umarza postępowanie administracyjne i przekazuje sprawę do rozpatrzenia sądowi powszechnemu. Dopiero prawomocne orzeczenia i ostateczne decyzje o rozgraniczeniu podlegają ujawnieniu w ewidencji gruntów i budynków oraz w księgach wieczystych.