Zauważyłam, że często są mylone pojęcia: znaku granicznego i znaku geodezyjnego i utożsamiane są wzajemnie te znaczenia, co jest błędem. Dlaczego? Wyjaśnię Państwu poniżej.
Na wstępie przedstawię lub przypomnę znaczenie poszczególnych terminologii:
- znaki geodezyjne – rozumie się przez to znaki z trwałego materiału, określające położenie punktów osnowy geodezyjnej;
- osnowy geodezyjne – rozumie się przez to usystematyzowane zbiory jednoznacznie identyfikowalnych punktów, które zostały oznaczone w terenie znakami geodezyjnymi oraz których położenie wyznaczone zostało w państwowym systemie odniesień przestrzennych w sposób właściwy dla danego rodzaju osnowy i umożliwiający określenie dokładności tego wyznaczenia;
- punkty graniczne – rozumie się przez to punkty określające przebieg granicy nieruchomości,
- znak graniczny – rozumie się przez to znak z trwałego materiału umieszczony w punkcie granicznym lub trwały element zagospodarowania terenu znajdujący się w tym punkcie,
- stabilizacja – rozumie się przez to utrwalenie punktu granicznego przez umieszczenie w nim znaku granicznego lub jednoznaczne oznaczenie jego położenia na istniejącym trwałym elemencie zagospodarowania terenu usytuowanym na granicy nieruchomości,
Definicje powyższych pojęć są unormowane w art. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz § 2 rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie rozgraniczania nieruchomości z dnia 14 kwietnia 1999 r. Chcę podkreślić, że znak geodezyjny nie jest tożsamy ze znakiem granicznym, wyjątkiem są sytuacje kiedy znak geodezyjny pełni podwójną rolę – równocześnie znaku granicznego.
W skrócie: znaki geodezyjne oznaczają zastabilizowane w terenie punkty osnowy geodezyjnej, inaczej stanowią istotne punkty (punkty oporowe), na których opierają się wszelkie pomiary związane z wykonaniem prac geodezyjnych. Natomiast znaki graniczne wyznaczają w terenie przebieg granic działek.
Kwestia niszczenia znaków:
- Niszczenie znaków geodezyjnych uregulowane zostało w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.
- Niszczenie znaków granicznych uregulowane zostało w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny.
Natomiast ochrona znaków granicznych wynika z:
- art. 38 z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne w brzmieniu: „Art. 38 [Ochrona znaków granicznych] Właściciele lub inne osoby władające nieruchomościami (gruntami) są obowiązane do ochrony znaków granicznych.”
- art. 152 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny w brzmieniu: „Art. 152 [Rozgraniczenie] Właściciele gruntów sąsiadujących obowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urządzenia i utrzymywania stałych znaków granicznych ponoszą po połowie.”
Z kolei ochrona znaków geodezyjnych wynika z art. 15 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.
W następnym artykule zaprezentuję Państwu informacje, jakie są konsekwencje zniszczenia znaków granicznych i ile to kosztuje.